WAT IS DE KHILAFAH?

Wat is de Khilafah?

De Khilafah is het wereldwijde leiderschap voor alle moslims over de wereld. Ze staat ook wel bekend onder de naam ‘het Kalifaat’. Het is de Islamitische staat waarin de moslims enkel en alleen geregeerd worden door de Islamitische wetgeving met aan het hoofd één leider die de Khaliefa genoemd word. Deze Khaliefa wordt door de Oemma gekozen op voorwaarde dat hij met de Koraan en Soenna zal regeren en het is de taak van de Khilafah om de boodschap van Islam naar de rest van de wereld te verspreiden. Op deze manier hebben onze voorvaderen kennis gemaakt met Islam en zijn ze door het aanschouwen van de rechtvaardigheid van de systemen, vrijwillig tot Islam gekomen. 

Wie is de oprichter van de Khilafah?

De Islamitische staat is oorspronkelijk opgericht door de Profeet Mohammed (saw) zelf, toen hij meer dan 1400 jaar geleden naar Al Medina migreerde. Hier stichtte hij de staat en regeerde hij (saw) enkel en alleen met Islam. Na zijn overlijden werd hij direct opgevolgd door Abu Bakr, daarna ‘Oemar, daarna ‘Oethmaan en daarna ‘Ali. Sindsdien werd deze Islamitische Staat de Khilafah genoemd, omdat zij de opvolgers van de Profeet (saw) in regentschap waren. Zij waren de eerste vier Khaliefen van de moslims en zij werden daarna door velen opgevolgd. De Khilafah versloeg binnen 100 jaar de twee grootmachten van hun tijd (Het Romeinse Rijk en het Perzische Rijk) en de staat breidde zich in hoog tempo uit totdat ze een groot deel van de wereld omvatte, welke wij vandaag grotendeels als de Islamitische wereld kennen.

Het einde van de Khilafah

Door interne conflicten, verschillende samenzweringen, en een de achteruitgang van een precies begrip over Islam, hield de Islamitische Staat Khilafah in 1924 op met bestaan. Sindsdien zijn de moslims verdeeld in meer dan 50 verschillende staten en hebben ze geen gezamenlijk leider meer. Ook is er sindsdien geen enkele staat meer op aarde die volledig met de Islamitische wetgeving regeert. Het einde van deze Khilafah staat wordt ook wel na de dood van onze Profeet (saw) beschouwd als de grootste ramp die onze Oemma  getroffen heeft.

Bestaat Khilafah vandaag de dag nog?

Het systeem van Khilafah is een uniek systeem welke fundamenteel verschilt van andere regeringsvormen. Om dit verschil duidelijk te maken brengen we een paar regeringsvormen van vandaag naar voren om deze met het systeem van de Khilafah te vergelijken en om via deze weg duidelijk te maken dat de Khilafah sinds 1924 helaas niet meer aanwezig is.

Is een monarchie zoals Saudi-Arabië hetzelfde als Khilafah?

Het monarchiële systeem is geen Islamitisch systeem en Islam keurt iets dergelijks af. De Khalifah is geen boegbeeld, hij is de heerser en implementeert de wetten van Allah (swt) ten gunste van de Oemma. In sommige landen is de koning het hoofd en de eigenlijke heerser, zoals in Saudi-Arabië en Jordanië het geval is. Dit wordt ook niet goedgekeurd omdat:

1. De Khalifah zijn positie niet verwerft op basis van erfrecht zoals deze koningen doen. De Moslims kiezen de Khalifah en geven hem de bay’a.

2. Omdat de Khalifah niet meer rechten dan enig andere burger heeft en hij heeft geen positie boven de Wet heeft, wat koningen wel hebben. Hij ook moet onderdanig zijn aan de wet van Allah (swt) en is aansprakelijk voor iedere daad die hij verricht.

Is het presidentiële systeem hetzelfde als Khilafah?

Hoewel de president in het presidentiële systeem zelf de eigenlijke heerser is, bezit hij ook ministers die autoriteit hebben. Dit is in conflict met het systeem van het al Khilafah waar de Khalifah rechtstreeks regeert en twee assistenten heeft. Deze assistenten hebben niet de macht van ministers zoals in het democratisch republikeins systeem. Wanneer de Khalifah de leider wordt is hij heerser van de Staat en niet het hoofd van een uitvoerend comité. Daarom bestaat er een geweldig verschil tussen het republikeinse en het Islamitisch systeem.

Is de Khilafah gebaseerd op een imperiaal regeringssysteem?

Het imperialistische systeem behandelt de verschillende rassen van haar rijk niet gelijk. Het geeft meer rechten aan sommige volkeren in regering, en het rijk dient enkel ter financiering van het centrale punt van het rijk.

Bij de Islamitische manier van regeren worden alle gebieden van de staat gelijk gesteld. In Islam krijgen ook de niet-Moslims staatsburgerschap wanneer zij in de staat willen verblijven, en dus volledige rechten en plichten. En zij zijn gelijk aan de Moslims. Zij genieten van dezelfde rechten en dezelfde plichten als de Moslims.

Met deze gelijkheid verschilt het Islamitische systeem volledig van het imperialistische systeem. Het Islamitisch systeem maakt de gebieden onder haar regering geen kolonies, of gebieden van uitbuiting, of bronnen van rijkdom welke naar het centrale gebied voor haar eigen voordeel overgeplaatst wordt. Ze beschouwt ieder afzonderlijk gebied als een deel van de Staat en haar burgers genieten van dezelfde rechten als die in het centrale gebied. In al de gebieden is de regerende autoriteit, haar systeem en wetgeving gelijk.

Wat zei onze Profeet صلى الله عليه وسلم over de Khilafah?

“De belangen van Bani Israïel werden behartigd door Profeten. Na het sterven van iedere Profeet werd deze opgevolgd door een andere Profeet. Er is geen Profeet na mij, maar er zullen Khoelafaa (meervoud van Khalifa) zijn.” Men vroeg: “Wat geeft u ons als opdracht om te doen?” Hij zei:” Geef hen de bay’a (eed van trouw) de één na de ander, want Allah zal hen ondervragen over hetgeen (de verantwoordelijkheid) Hij hen gegeven heeft”. (Imam Boechari)

“Het Profeetschap zal onder jullie blijven zolang Allah (swt) het wil, vervolgens zal Allah (swt) het opheffen wanneer hij dit wil; dan zal er een Rechtgeleide Khilafah volgens de methode van Profeetschap zijn, dit zal blijven zolang Allah (swt) het wil. Vervolgens zal Allah (swt) haar opheffen wanneer hij het wil. Dan zal er een bijtend koningschap zijn. Deze zal blijven zolang Allah (swt) het wil, vervolgens zal hij deze weer opheffen wanneer Hij dat wil. Dan zal er een tirannieke heerschappij zijn zolang Allah (swt) dat wil. En dan zal er een Khilafah Rashidah op de methode van Profeetschap zijn”. Daarna zweeg hij (saw).(Overgeleverd door Ahmad)

“Degene die zijn hand van de gehoorzaamheid aan Allah verwijdert, zal Allah op de Dag der Opstanding ontmoeten zonder geldig excuus, en degene die sterft zonder bay’a (eed van trouw aan de Khaliefah) om zijn nek, is een dood van Djaahiliyya (de dagen van ontwetendheid) gestorven.” (Overgeleverd door Moeslim)

“O Ibn Hawalah! Wanneer je ziet dat de Khilafah naar het Heilige Land (Al Quds – Jeruzalem) gekomen is, dan zullen aardbevingen, beproevingen en grote gebeurtenissen gekomen zijn en Het Uur (de Dag des Oordeels) is op die dag nog dichter bij de mensen dan mijn hand hier op jouw hoofd.” (Overgeleverd door Al Haakim)

Uitspraken van niet-moslims over de Khilafah

“…Het rijk van de Kaliefen lijkt de eerste staat geweest te zijn waarin de wereld genoot van de bedaardheid welke de cultivatie van wetenschappen vereist. Het was onder de bescherming van die genereuze en magnifieke vorsten dat de oude filosofie en astronomie van de Grieken werd gerestaureerd en werd gevestigd in het Oosten ; de rust, welke hun milde en rechtvaardige en religieuze regering verspreidde over hun uitgestrekte rijk, wekte de curiositeit van de mensheid op, om te informeren naar de verbindende principes van de natuur.

–Adam Smith, ‘History of Astronomy’, The Essays of Adam Smith (London, 1869), p. 353-

2, “In de Islamitische landen hebben niet alleen moslims een goed leven geleid maar ook de joden en christenen. Zij droegen mooie kleding, leefden in mooie huizen en in geweldige steden, voorzien van geplaveide straten, stromend water,  rioleringen en zij dineerden met gekruide lekkernijen geserveerd op Chinees porselein.’

-Jonathan Bloom & Sheilha Blair,  Islam – A thousand years of faith and power, Yale University Press, Londen, 2002, p-105-

3. Mensen in het westen dienen publiekelijk hun dankbaarheid te betuigen aan de geleerden van het Abassidische tijdperk die berucht en geliefd waren in Europa gedurende de Middeleeuwen. “

-Gaston Wiet,  Baghdad: Metropolis of the Abbasid Caliphate, University of Oklahoma Press, 1971, hoofdstuk 5 –

4. ‘’Córdoba schitterde in de tiende eeuw in vergelijking met de Noord-Europese gebieden, die zich sinds de achtste eeuw materieel en cultureel nauwelijks hadden ontwikkeld. Neem alleen al de bibliotheek van het kalifaat (een van de zeventig bibliotheken van de stad), die volgens één telling ongeveer vierhonderdduizend banden telde in een tijd waarin de grootste bibliotheek van christelijk Europa waarschijnlijk niet meer dan vierhonderd manuscripten bevatte. De islam was zonder meer een intellectuele godsdienst en dankzij hun regelmatige contacten met Bagdad, waar men de vertaling van de Grieken een prestigieus project had gemaakt, bezaten de Andalusiërs tevens bibliotheken waarin de cruciale tradities werden bewaard die in de rest van het Latijnse Westen al lang geleden verloren waren gegaan en in de tiende eeuw nog onbekend waren.’’

–María Rosa Menocal, De gouden eeuwen van Andalusië-

5. Als er een religie zou zijn die de kans had in de komende honderd jaar te regeren over Engeland, neen zelfs Europa, dan zou dat Islam kunnen zijn.

-George Bernard Shaw-

6. De verspreiding van Islam was ongeëvenaard en reikte de Britse Eilanden. De Islamitische Staat (Khilafah) was slechts 250 mijl (402.33 km) verwijderd van de witte rotsen van Dover en als het niet vanwege bepaalde omstandigheden was geweest en het Engelse Kanaal, zou Groot-Brittannië onderdeel zijn geweest van die Islamitische Staat en zouden de Koran en de Arabische taal worden gedoceerd in Oxford.

–Gibbon–   

7. En daarom droegen sommige [geuzen] destijds zilveren halve manen met daarop de tekst ‘Liever Turks dan Paaps’. Want zij achtten de tirannie van de Paus groter dan die van de Turk, die het geweten van de mensen tenminste ongemoeid laat als hij belasting (tribuyt) betaalt, en bovendien zijn beloften beter nakomt dan de Paus.”

-Bron: de Groot, Alexander – Nederland en Turkije. Zeshonderd jaar politieke, economische en culturele contacten (Leiden 1986)-

8. “De strijd toen, tegen de gemeenschappelijke vijand, de Spaanse Habsburgers, maakte ons al vroeg tot lot- en bondgenoten. De leider van de Nederlandse opstandelingen, Willem van Oranje, zocht contact met de heerser van het Ottomaanse Rijk, dat toen tot de grootste onder de grote mogendheden van Europa behoorde. Zijn aanbod tot samenwerking vond een gunstig onthaal en zo ontstonden bijna vier eeuwen geleden de diplomatieke betrekkingen tussen de jonge Republiek en de Verheven Porte. In al die eeuwen zijn deze betrekkingen nooit onderbroken geweest door oorlog, een welhaast uniek feit in de geschiedenis van ons zo vaak door conflicten verscheurde continent.”

–Koningin Beatrix-

Bron: Tijdens het diner ter gelegenheid van het staatsbezoek van de President van de Republiek Turkije, de heer Ahmet Necdet Sezer, en mevrouw Sezer aan Nederland, 3 april 2001.

9. Benjamin van Tudela, een Spaanse Jood uit Navarra die reisde naar Baghdad in het jaar 1168 CE, beschreef de situatie van de Irakese Joden aldaar in deze woorden:

‘In Baghdad zijn er ongeveer 40.000 joden en zij leven in veiligheid, welvaart en eer onder de geweldige Kalief , Al-Mustanjid, [1124-1170 CE], en van onder hen zijn er geweldige wijsgeren.

10. Ons gebruik van de uitdrukking: De Donkere Middeleeuwen om de periode tussen 699 en 1000 CE te beschrijven markeert onze overmatige nadruk op West- Europa. Van India tot Spanje, floreerde de geweldige Islamitische beschaving. Voor ons lijkt het alsof de West-Europese beschaving gelijk staat aan beschaving maar dit is een bekrompen visie.

–Bertrand Russel in ‘History of Western Philosophy,’ Londen, 1948, p. 419-

Misvattingen over de Khilafah

Zullen de niet-moslims in de Khilafah gedwongen worden moslim te worden?

Nee, dit zal niet gebeuren. Het is zelfs verboden voor moslims om niet-moslims tot de Islam te dwingen. Moslims hebben eeuwenlang in vrede met andersgelovigen samengeleefd. Het is om deze reden dat veel oude kerken en synagogen in de moslimlanden staan. Een getuigenis hiervan is onder andere de uitspraak van Benjamin van Tudela, een Spaanse Jood uit Navarra die reiste naar Baghdad in het jaar 1168 na Chr. Toen hij zei:

 ‘In Baghdad zijn er ongeveer 40.000 joden en zij leven in veiligheid, welvaart en eer onder de geweldige Kalief , Al-Mustanjid, [1124-1170 CE], en van onder hen zijn er geweldige wijsgeren.

En de Profeet (saw) heeft gezegd:

“Op de Dag des Oordeels zal ik twist leveren met iedereen die een persoon van onder de Mensen van het Convenant onderdrukt, zijn rechten breekt, die hem verantwoordelijkheden geeft die zijn krachten teboven gaan, of die hem iets ontneemt tegen hun wil.” (Overgeleverd door Aboe Dawoed).

Worden vrouwen onderdrukt in de Khilafah?
Islam beschouwt man en vrouw als gelijkwaardig en islam geeft beiden hun eigen rol in de samenleving welke bij hun natuur past. Zo is de primaire taak van de man om voor het inkomen te zorgen terwijl de vrouw als primaire taak heeft voor de opvoeding van de kinderen te zorgen. Dit betekent niet dat de vrouw enkel tot dit beperkt is. Het is haar toegestaan om naar school te gaan of te werken. De vrouw zal in de Khilafah met grote waarde behandeld worden, in tegenstelling tot vele samenlevingen vandaag waar de vrouw voornamelijk als lustobject beschouwd en afgebeeld wordt.

Heeft de Khilafah een barbaars strafsysteem?
Islam kent strenge straffen in bijvoorbeeld in het geval van diefstal en overspel. Maar vaak worden deze regels uit de context gerukt en de voorwaarden er niet bij vermeldt. Deze straffen mogen namelijk niet zomaar uitgevoerd worden in de afwezigheid van de Khilafah. Een voorwaarde bijvoorbeeld wanneer een hand afgehakt mag worden is dat op dat moment de dief niet in een staat van armoede leeft, waardoor hij gedwongen was om te stelen. Zo houdt Islam effectief rekening met de omstandigheden van de dader en zullen ze niet zomaar overgaan tot deze straf.

In vele landen zien we dat diefstal en ontucht een groot probleem is waar de samenleving mee te kampen heeft. Islam zorgt middels haar strenge straffen ervoor dat een dief zich wel twee keer bedenkt voordat hij op diefstal over gaat, waardoor er een veiligere samenleving gecreëerd wordt.

Voor wat betreft ontucht, dit is in het Westen de meest normale zaak geworden waardoor er talloze problemen in de samenleving zijn ontstaan, variërend van geslachtsziektes, ongewenst zwangerschap en kinderen die in gebroken families opgroeien. Islam beschouwt de familie als de pilaar van de samenleving en doet er alles aan om deze te beschermen, zodat er stabiliteit  en rust in de samenleving gecreëerd wordt.

Wat zeggen de geleerden over Khilafah?

1. Al Mawardi
Al Mawardi heeft in Al Ahkaam al Soeltaniya op bladzijde 5 gezegd: “Het aanstellen van een Imaam (Al Khalifa, red.) die de zaken van de Oemma waarneemt is wajib (verplicht), waarover een concensus bestaat“.

2. Ibn Taymiyya
“Het aanstellen van een Imaam is een verplichting die in de wetten is vastgelegd naar de consensus onder de metgezellen van de Profeet (saw), zijn volgelingen en vrienden die na zijn overlijden de eed van trouw zwoeren aan Aboe Bakr (ra) en de zaakwaarneming aan hem overdroegen. Evenzo verging het in iedere tijd na hem, en het is niet tot chaos gekomen na hun tijden, en deze consensus tot de verplichting hiervan bleef overheersend“.

3. Al Joeweini
De imaam van al Haramein, Al Joeweini, heeft in zijn boek De redding van de volkeren gezegd: “Er bestaat een consensus over (de plicht tot) het aanstellen van een Khalifa die over de mensen regeert volgens Islam“.

4. Ibn Hazm
Ibn Hazm heeft gezegd in De scheiding tussen de volkerenen, de winden en de bijen, bladzijde 87: “Alle soennieten, alle mardjia, alle sji’a behalve al chawaaridj zijn het eens over de verplichte aanwezigheid van het Imamaat (Al Khilafa, red.), en dat het een plicht is op de oemma zich te laten leiden door een rechtschapen Imaam die de wetten van Allah (swt) op hen ten uitvoer brengt en die hun zaken waarneemt volgens de sjari’a waarmee de Profeet (saw). Enkel de chawaaridj zijn in deze afgeweken en hebben gezegd dat het Imamaat niet een verplichting is, maar dat zij het recht onder elkaar volgen.

5. Al Sjawkani
Al Sjawkani heeft gezegd in Neil al Awtaar: “Bij al ‘Itra en de meeste M’oetazila en Asj’ariya is het verplicht uit sjar’i oogpunt (om een Imaam te benoemen)”.

6. Al Haithami
Al Haithami heeft in De brandende bliksem, bladzijde 17 gezegd: “Ik weet ook dat onder de metgezellen van de Profeet (saw) consensus bestond omtrent de verplichting tot het aanstellen van een Imaam na de afloop van het tijdperk van het profeetschap. Zij hebben dit tot de belangrijkste verplichting verheven daar zij ermee bezig waren voordat de Profeet (saw) werd begraven.

7. Dia Al Dien
Tevens heeft hij gezegd op bladzijde 341: “De geleerden van Islam kennen een consensus, zoals we voorheen hebben gelezen, over de Khilafa of de Imama, dat van de verplichtingen van het geloof deze een essentiele fard (verplichting) is. Sterker nog, het is de eerste verplichting en de belangrijkste omdat van deze verplichting de implementatie van alle wetten afhangt, en tevens het realiseren van het algemene belang van de moslims ervan afhangt. En daarom wordt deze post het ‘grotere Imama (imaamschap)’ genoemd in tegenstelling tot de Imama van het as salah (gebed), wat ook wel het ‘kleinere Imama’ wordt genoemd. En dit is de mening van de Soenna, die het overgrote deel van de moslims uitmaken, en het is de mening van de grootsten onder de moejtahiddien dat het een essentiele pijler is waarop het geloof rust. Dus Khilafa is of een fard, of het is een essentiële pijler waarop het geloof rust. Daarover bestaat geen enkele discussie“.

8. Dr. Mohammed Al Khaldi
Dr. Mohammed Al Khaldi zegt in De basis van het regeringssysteem op bladzijde 248: “En de vernedering die constant boven de hoofden van de moslims hangt, en hen een marginaal leven doet lijden, en hen van de mensheid achteraan doet lopen, en hen waardeloos heeft gemaakt in de geschiedenis, is het resultaat van niets anders dan hun terughoudendheid om te werken aan de herstichting van de Khilafa en het aanstellen van een Khalifa zoals voorgeschreven door de Goddelijke Oordelen, waarvan het bekend is dat dezen noodzakelijk zijn zoals het gebed, het vasten en het verrichten van Hadj. Het niet meewerken aan de hervatting van de Islamitische manier van leven is een misdaad, en wel een van de grootste misdaden. En daarom is het aanstellen van een Khalifa een fard, een verplichting voor de oemma opdat de Goddelijke Oordelen op de moslims kunnen worden geïmplementeerd en de Islamitische da’awa over de hele wereld kan worden uitgedragen.

9. Al Nawawi
Al Nawawi in zijn uitleg van Sahih Moeslim heeft gezegd op bladzijde 205 van volume 12: “Zij hadden consensus bereikt over de verplichting op de moslims om een Khalifa te benoemen“.

10. Imam al Juzayri
De imaams (van de 4 wetscholen) zijn het erover eens dat de Khilafah een verplichting is en dat de moslims een leider moeten aanstellen die die de wetten van de religie implementeert en de onderdrukten zal helpen tegen de onderdrukkers. Het is verboden voor de moslims om twee leiders in de wereld te hebben, ongeacht of zij hiermee overeenstemmen of niet.