Artikel 169 De Islamitische 'aqieda is de basis waarop het onderwijsbeleid wordt gebaseerd. Het curricullum en de methodes van het onderwijzen worden ontworpen om afwijkingen vanaf deze basis te verhinderen.

Artikel 170 Het doel van het onderwijs is om de Islamitische persoonlijkheid te vormen in gedachte en gedrag. Daarom dienen alle onderwerpen in het leerplan te worden gekozen op deze basis.

Artikel 171 Het doel van onderwijs is om de Islamitische persoonlijkheid tot stand te brengen en om mensen te voorzien van kennis gerelateerd aan de zaken behorende bij het leven. Onderwijs methodes worden tot stand gebracht om dit doel te bereiken. Iedere methode die leidt tot wat buiten dit doel ligt, wordt verhinderd.

Artikel 172 Onderwijs in de Islamitische wetenschappen en de Arabische taal moet op wekelijks basis worden verricht, de resterende takken van wetenschap naar gelang tijd en aantal.

Artikel 173 Een onderscheid dient gemaakt te worden tussen enerzijds de empirische wetenschappen zoals wiskunde en natuurkunde, en anderzijds de culturele wetenschappen. De empirische wetenschappen, en alles wat er verwant aan is, worden onderwezen naargelang er behoefte voor is en dis is niet beperkt tot een bepaald stadium van onderwijs. Op het gebied van de culturele wetenschappen, zij worden onderwezen ten tijde van het basis- en het voortgezet onderwijs, volgens een specifiek beleid dat de Islamitische gedachten en regels niet tegenspreekt. Ten tijde van het hoger onderwijs worden deze culturele wetenschappen behandeld zoals alle andere wetenschappen, met de voorwaarde dat dit het algemene onderwijsbeleid en doel van onderwijs niet tegenspreekt.

Artikel 174 Het onderwijs van de Islamitische cultuur is verplicht in alle onderwijsstadia. In het hoger onderwijs moeten speciale departmenten ingericht worden voor de verschillende Islamitische kennisgebieden , net zoals plaats zal vinden op het gebied van geneeskunde, techniek, en de natuurwetenschappen.

Artikel 175 Kunst en ambacht kunnen gerekend worden tot de wetenschap zoals de handel, zeevaart en landbouw. In zulke gevallen worden dezen bestudeerd zonder beperking of voorwaarden. Anderzijds kunnen dezen soms worden gerekend tot cultuur wanneer zij beïnvloed worden door een specifiek levensvisie, zoals in geval van schilderen en beeldhouwen. Als zij de levensvisie van Islam tegenspreken zal de kunst en ambacht niet worden overgenomen.

Artikel 176 Het leerplan is uniform. Geen een ander leerplan buiten dat van de Staat is toegestaan voor onderricht. Private scholen zijn niet verboden, op voorwaarde dat zij niet buitenlands zijn, zolang zij het staatscurriculum adopteren, en zich baseren op de onderwijsstrategie en het doel van onderwijs dat bepaald is door de Staat. Een verdere voorwaarde is dat zij niet tussen de twee geslachten mengen, noch onder de leerlingen noch onder het opleidende personeel, en zij zich niet beperken tot één groep op basis van godsdienst, rechtschool (madhab), ras of huidskleur.

Artikel 177 Het is verplichting op de Staat om ieder individu, hetzij man of vrouw, van onderricht te voorzien in de zaken noodzakelijk voor het leven. De Staat moet dit kostenloos beschikbaar stellen op niveau van basis- en middelbaar-onderwijs. De Staat dient al het mogelijke te doen om voor iedereen de toegang tot een universitaire opleiding geheel kosteloos te maken.

Artikel 178 De Staat dient de middelen te verstrekken om kennis te ontwikkelen, zoals bibliotheken en laboratoria, naast scholen en universiteiten, om voortgezet onderzoek op het diverse gebied van kennis - zoals Fiqh, 'Oesoel oel Fiqh, Hadith en Tafsier van de Koran, Fikr (intellectualisme), geneeskunde, techniek en chemie, uitvindingen en ontdekkingen, enz - mogelijk te maken voor hen die dit willen. Opdat dit kan leiden aan een overvloed van moejtahidoen, eminente wetenschappers en uitvinders.

Artikel 179 De exploitatie van het schrijven voor onderwijsdoeleinden, zoals door middel van copyrights, is strikt verboden op welk niveau dan ook. Zodra een boek is gedrukt en gepubliceerd heeft niemand het recht op voorbehoud van publicatie- en drukrechten, met inbegrip van de auteur zelf. Nochtans, als het boek niet is gedrukt en gepubliceerd, en dit nog een idee is, heeft de eigenaar het recht tegen betaling deze ideeën te geven aan het publiek, zoals hij het recht heeft tegen betaling hen te onderwijzen.