De oproep tot Islam was bekend vanaf de eerste dag dat de Boodschapper van Allah (saw) de boodschap ontving. Mensen in Mekka wisten de hele tijd al dat Moehammad (saw) opriep tot een nieuwe dien en dat groepjes mensen Islam hadden geaccepteerd. Ze wisten ook dat Moehammad (saw) zijn metgezellen verzamelde en voor hen zorgde, en dat de moslims zichzelf verborgen voor de rest van de Qoeraisj terwijl ze een groep vormden en leerden over hun nieuwe dien.

Mensen in Mekka waren bewust van deze nieuwe oproep en van degenen die erin geloofden maar ze wisten nooit waar ze elkaar ontmoetten noch waar ze waren. Dit is waarom het niet als een verassing kwam toen de tijd aanbrak dat de Boodschapper van Allah (saw) zijn nieuwe geloof verkondigde. Wat Mekka verraste was de verschijning van deze nieuwe groep moslims. De moslims wonnen veel aan kracht toen Hamzah ibn ‘Abd al Moettalib Islam accepteerde, gevolgd door ‘Oemar ibn al Khattab drie dagen later. Toen kwam de openbaring van Allah (swt):

)فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِين*إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ*الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا ءَاخَرَ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(

“Verkondig daarom wat bevolen is, en wend je af van de veelgodenaanbidders: Voorwaar, Wij hebben jou beschermd (tegen het kwaad) van de spotters. Degenen die naast Allah een andere god plaatsen, later zullen zij (het) te weten komen.” (VBK soerah al Hidjr 15, vers 94-96)

Allah’s Boodschapper (saw) gehoorzaamde Allah’s bevel en presenteerde zijn groep aan heel Mekka. Hij (saw) ging naar buiten met zijn Sahabah in twee linies, één geleid door ‘Oemar en de ander door Hamza. De Sahabah liepen op een manier die de Qoeraisj nog nooit eerder hadden gezien. Vervolgens omcirkelde hij (saw) de Ka’bah met hen.

Dit is de fase waarin Allah’s Boodschapper (saw) met zijn Sahabah zich verplaatste van een geheime fase tot één die open was; van het oproepen, aanspreken en uitnodigen van degenen van wie hij voelde dat ze klaar waren om zijn oproep te beantwoorden, tot het aanspreken van alle mensen. De da'wah kreeg toen een nieuw keerpunt, de confrontatie tussen imaan en koefr in de maatschappij begon, de interactie tussen de goede concepten en de corrupte concepten begon, en hiermee is de tweede fase van de da'wah in werking gezet, oftewel de fase van interactie en strijd.

De ongelovigen begonnen tegen te stribbelen en te vechten tegen de da'wah, wat gaandeweg allerlei vormen van beschadiging en verwonding aan de Boodschapper van Allah (saw) en zijn Sahabah zou toedienen. Deze fase was één van de meest moeilijke. Het huis van Allah’s Boodschapper (saw) werd gestenigd en Oemm Djamil, de vrouw van Aboe Lahab, gooide altijd onreinheden voor zijn huis. Hij (saw) negeerde het en verwijderde ze. Aboe Djahl gooide eens een uterus van een geit, die geslacht was als een offer voor de idolen, naar Allah’s Boodschapper (saw). Hij (saw) verdroeg het allemaal en ging vervolgens naar het huis van zijn dochter Fatima zodat ze hem weer rein kon maken. Dit maakte de Boodschapper van Allah (saw) alleen maar sterker en het maakte hem nog gretiger voor de Islamitische oproep.

De moslims werden bedreigd en gepijnigd, elke stam nam het op zich de moslimstamleden te martelen en te vervolgen. Op een keer liet iemand zijn slaaf Bilal op het brandende zand leggen en plaatste een zware steen op zijn borst, enkel omdat hij Islam standvastig bleef volgen. Bilal sprak uitdagend de woorden ‘Ahad! ‘Ahad! (de Ene, de Ene) en verdroeg dit leiden voor het belang van zijn Heer. Een vrouw stierf nadat ze was gemarteld, enkel omdat ze haar nieuwe geloof niet wilde afzweren en weigerde terug te keren naar het geloof van haar voorvaderen.

De moslims verdroegen het leiden, martelen, vernederen en de ontbering met alleen één doel in gedachte: het verkrijgen van Allah’s (swt) tevredenheid.